تو زندگیم که نه ولی اطراف زندگیم بودن آدمایی که برام شعر بگن...نقاشیمو بکشن..برام ساز بزنن..برام آواز بخونن...پزشک باشن..دندون پزشک باشن..آدمای ثروتمند زیاد دیدم....اما هیچوقت اونارو وارد زندگیم نکردم و کادو و نقاشی و شعرشونو قبول نکردم...همیشه به طرز احمقانه‌‌‌ای عاشق آدمای بی استعداد که از نظر مالی هم مشکل داشتن شدم اما خب من توقعی جز عشق نداشتم ازشون...و هیچوقت هم اون عشق رو دریافت نکردم...من اون موقع نفهمیدم اگ یکی برام ساز میزنه..یکی برام آواز میخونه...یکی نقاشیمو میکشه... یا یکی ک پزشکه یا دندون پزشکه اگ میاد طرف من یعنی بهم علاقه داره و اگ بهترشو بخواد براش هست،همه اینا از رو عشقه و این آدما عشق رو بلدن...و باید عاشق این چنین انسان‌هایی شد..الان اینارو میدونم ولی دیگه دیره..
زندگی پس از زندگی بازدید : 177
چهارشنبه 27 آبان 1399 زمان : 2:36
